Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
axır — (Bakı) içərisi yonulmuş bütöv daş (üzüm şirəsi çıxarmaq üçün). – Bı üzim iki axırdan artığ olmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hadər — (Lənkəran) ucu yonulmuş 40 50 sm. uzunluğunda nazik çubuq <uşaqlar oyun zamanı ondan istifadə edirlər>. – Yədi, bizim polmızın altınnan hadərrərimi oğırrıyıblar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kişgit — (Gədəbəy) yeri eşmək və ya qazmaq üçün hər iki ucu şiş yonulmuş ağac. – Kişgidin hanı, yaman kəngərrər var, gəl qazgınan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lopa — I ( Göyçay, Qazax, Şəki, Şəmkir) 1. məşəl (Göyçay, Qazax, Şəmkir). – Gəlin aparanda lopa aterıx; – At kişniyer, lopuyu yandır, görəx’ toylada nə var (Qazax) 2. alov (Şəki). – Lampanın lopası qırmızıdı II (Cəbrayıl, Xocavənd, Zəngilan) evin üstünə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tiraşidə — f. 1) təraş olunmuş; qırxılmış; 2) səthi yonulub düzəldilmiş; yonulmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoştiraş — f. «yaxşı yonulmuş» gözəl bədənli; biçimli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əlmastəraş — ə. və f. almazla yonulmuş almazyonan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
balıqbeli — sif. məh. Ortası balıq beli kimi dik (ev üstü, yonulmuş ağac və s.). Alaqapıdan girdikdə, ortadan balıqbeli, geniş bir yol salınmışdır. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
monolit — <yun. monos – tək və lithos – daş> 1. Bütöv və böyük daş qaya, bütöv daş. // Bütün daşdan yonulmuş hər hansı bir şey. 2. Sif. mənasında. məc. Sarsılmaz, bütöv, möhkəm, yekparə. Xalqın monolit birliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
